KONFOR ALANININ DIŞINDAN SESLENİYORUM...

Hayat gülmek onu öylesine güzel bir hale getiriyor ki...
Bugün yeni iş hayatıma adım atışımın üzerinden 2 ay geçmiş sanki daha 2 gün olmuş gibi.
Bu süreçte olanlardan biraz bahsedeyim istiyorum.

Bu zamana kadar hep mutluluğun yaşamdaki en önemli şey olduğunu düşündüm, hep de bu mutluluk için beni üzen, canımı sıkan ne varsa ya onu hayatımdan uzaklaştırdım ya da ben uzaklaştım. Yeri geldi bencil olmakla suçlandım, yeri geldi rol mu yapıyorsun sorularıyla karşılaştım.
Hayır rol yapmıyorum, sadece mutlu olmayı tercih ederek hayatımı kendi ellerimle örüyorum.
Mutluluk takıntılı olmak çok keyifli, siz de gelsenize...
Peki konfor alanını terk ettiğinde neler oluyor?

1.gün:
Sabah erken kalkma derdim yok, oh yeaaah naraları eşliğinde gece dizi, film ne varsa izlemece. Ertesi sabah alarmsız, uykunu alınca uyanmanın verdiği mutlulukla pamuk gibi uyanmak.

2.gün: Daha önce gün içinde yapamadığın ne varsa hepsini birden yapma isteğiyle dolmak. Kargo şubesine gidip kargonu teslim almak bile dahil buna😄
3.gün: Gün içerisinde, trafik derdine takılmadan İstanbul'un keyfini çıkarabilmek. Tarabya sahilde koşu, Bebek'te kahve keyfi (hep hayalini kurduğum💖)

1.hafta: Bloga daha çok vakit ayırabilecek olmanın mutluluğunu yaşamak. Kendine yeni meşgaleler yaratmak, incik boncuğa sarmak, yeni seyahatler planlamak vb.
2.hafta: Sabahları evde olduğunda Aşk-ı Memnu'yu izleyebilme keyfini doyasıya yaşamak

3.hafta: Çalışmaya alışkın bünyenin boş boş gezdikçe sıkılmaya başlaması
4.hafta: Yetti gari çalışmaya başlıyom ben yaaaah

Sonrasında konfor alanını terk etmenin ilk etkileri ortaya çıkmaya başlıyor. Yeni işe başlamadan önce bir heyecan, stres. Bilinmezliğin beraberinde getirdiği mide ağrıları... İlk sabah ilkokula yeni başlayan çocuk gibi oluyor insan, mutluluktan heyecandan ölen, dokunsan ağlayabilcek halde...
Ben ilk günümde mağazada kabinde çiçek ve çikolata ile ekip tarafından karşılandığımda gözlerim dolu dolu olmuştu, biliyordum burası güzel olcaktı. Hislerimde de geçen iki ayda yanılmadığımı gördüm. Öylesine candan, öylesine güzel insanlarla tanıştım ki, sanki hep bu ekibin bir parçası kalacakmışım gibi sahiplendim, sahiplenildim. Çünkü bu işte ekip herşey demek ve yeni işimde güzel bir yerde doğdum diyorum artık.

Bu hafta eğitim mağazamdaki yani ilk mağazamdaki son haftam bakalım yeni mağazamda neler bekliyor olacak beni. Heyecan bitmiyor, Next Season Coming Soon...

Özetle konfor alanı dışından bildiriyorum: Burda cidden öcüler yokmuş. Evet kolay bir yol olmadığı kesin ama mutlu olmak ve hedeflerinize ulaşmak için terk edin gitsin artık, hayata karşı biraz domuz gibi durmak lazım😄 

Ya da söylenmeyi bırakın ve elinizdekilerle mutlu olmaya bakın en azından...
Takipte kalın:)

Ö,

HAYALLERİNİN PEŞİNDE BİR TASARIMCI: CEYLAN İNSEL

Ceylan'la bir röportaj sayesinde tanışmıştık, ve o müthiş enerjisi, hoş sohbeti, hayata bakış açısıyla öylesine etkiledi ki beni, hep hayatında yer alması gereken kişiler vardır ya, hah işte onlardan biri oldu. Yazımın sonunda ilgili röportaja da yer vereceğim, bu sayede Ceylan'ı tanımayanlarınız varsa çok geç kalmadan tanıma fırsatı elde edeceksiniz

. 

Gelelim asıl olayımıza:

"Giyilebilir Sanat" deyince aklımıza ilk gelen kişi olan Ceylan İnsel ile tanışmak, sohbet etmek, sıcacık atölyesinde her biri tek tek özenle boyanan ürünlerini inceleyerek sahip olma fırsatını yakalamak için sıcacık bir etkinlikle karşınızdayız. Takvimlerinizde 16 Ekim'i işaretleyin. Yıldızlar, kalpler, çiçekler koyun ki bu günü sakın unutmayın. Ceylan'ın güzel atölyesinde 16:00'dan sonra geceye kadar sizleri bekliyor olacağız, Bebek Atölye 26'da buluşalım

 Bahçe keyfi müthiş, kaçırmak istemezsiniz. 

Benden söylemesi...Etkinlik detayları için facebook sayfamızı ziyaret edebilirsiniz. 

"Art is everywhere!" etkinlik detayları için

tıklayın.

Ceylan İnsel'i daha yakından tanımak isteyenler için de röportajımıza aşağıda yer veriyorum.

Çocukken öğretmenlerinin hayalperest olduğunu söylediği küçük bir çocuğun, hayallerinin peşinden koşup sevdiği hobisini aşkla işine dönüştürmesinin hikayesidir burada okuyacaklarınız. Ceylan İnsel sohbeti keyifli, çok içten ve pozitif enerjisini size de geçiren dünya tatlısı biri. Onunla bir araya gelip hikayesini dinledim. Gelin hayallerinin peşini bırakmayan Ceylan İnsel'in hikayesine birlikte bakalım.

Ö: Sizi tanımayanlar için Ceylan İnsel kimdir, birinci ağızdan dinleyebilir miyiz?

C: New York'ta grafik tasarımı okudum, aynı zamanda da resim dersi aldım. Orada zaren resme çok merak saldım. Sonrasında İstanbul'a döndüm, burada Orhan Taylan'ın yanında çalıştım. Sonrasında kendi atölyemi açtım. Sergiler açtım. Sonrasında Burhan Doğançay sergimi gördü ve bana " Sen neden Moda okumuyorsun?" Dedi. Çünkü hep kadın çiziyordum, tüm figürlerim kadındı. Oradan aklıma böyle bir fikir girmiş oldu. Daha önceden İtalyancam vardı. onu geliştirmek için 3 aylığına Milano'ya gittim, 5 sene kaldım. 1 sene moda tasarımı okudum, illüstrasyon yönü daha ağırlıklıydı. Bir arkadaşımla bir atölye açtık orada. Hem de orada İstanbul'dan aldığım kumaşları diktirdim. Elimde valizlerle dükkanlara gittim. "Brnim böyle ürünlerim var. İster misiniz?"dedim ve iki dükkan sipariş verdi. Bir dükkan sırf keten üzerineydi, danteller vb. Hatta vitrine koydular. Diğeri de koton ile yaptığım çalışmalarım vardı onları sattı. Bu çalışma iki sezon civarı devam etti. 5 sene sonra döndüm Türkiye'ye. İki sene önce geldim yani buraya. Buradan geçerken buranın kiralık olduğunu gördüm ve bayıldım.( Bebek Yokuşu sonundaki müthiş sevimli showroom'undan bahsediyor.) İçi felaket haldeydi.

Ö: Peki döndüğünüzde ne yapmak istediğinizi biliyor muydunuz?

C: Zaten bir resim atölyesine ihtiyacım vardı. Ben çizimlerimi hep kumaşa çizip daha böyle günlük kullanılabilir hale getirmek istiyordum. Aklımda da bende çok giydiğim için hep t-shirt vardı. Bu showroom'u bulunca da hem resim yapabileceğim, hem de yaptıklarımı satabileceğim bir yer de olsun dedim ve burayı açtım. Annem ve teyzemle birlikte başladık. Onlar da takıları yapıyorlar, ayrıca ev aksesuarlarını görünce bunlardan da olsun diyerek ekledik. Bizim beğendiğimiz her şeyin olduğu bir yer oldu. 

Tshirtlerin üzerine tek tek resim çiziyorum. Arada resim workshopları veriyorum, öğrencilerim var. Ayrıca yrni projeler yapmayı da seviyorum. Bir fuarda Fransız bir çocukla tanıştım onun çantalarını çok beğendim. "Chocolate Hills" Ondan çantaları alıp üzerlerini boyadım. Organik tshirt üreten başka kişilerle tanıştım onlarla bir projemiz var.

Bunun dışında erkekler çok sormaya başladı bana "Erkek tshirtu neden yapmıyorsun?" diye, şimdi bugün de onların siparişini verdim hatta onlarda dikiliyorlar, erkekte daha standart şeyler oluyor genelde bende daha modern yani daha herkesin giyebileceği bir şeyler çizmeyi, bu şekilde hazırlamayı planlıyorum. Kadın daha kolay aslında. Salaş da giyiyoruz, bazen dar giyiyoruz bir şekilde adapte ediyoruz ama erkek de öyle olmuyor, zor.

Yaz için de keten kumaşlara yaptığım tunikler, gömlek elbiseler var. 

Tabi değişik olan nokta el boyaması olduğu için örneğin her iki tshirte de kelebek çiziyor olsam bile biri bir diğeriyle aynı olmuyor, fırça darbeleri fark ediyor. Benimki aslında "Giyilebilir Sanat" oluyor, tshirtleri tuval gibi kullanıyorum. Sanat günlük hayata girmiş oluyor.

Ö: Web sitenizde sufi görselleri de gördük.

C: Çok seviyorum Mevlevi düşünceyi. Konya'ya da gittim Şeb-i Aruz'a. Bir de ben normal bir turist olarak da değil, sufi müzisyen grubuyla gittim. Akşamları onlarla farklı mekanlara gittik, bir anda müzik çalıyor ve bir anda dönmeye başlıyorlardı. Çok değişik bir tecrübe oldu benim için, gerçekten çok güzeldi. Bunları tshirtlerime de yanıstıyorum ve elimde hiç kalmıyor, ben böyle bir ilgi hiç beklemiyordum. Başta denedim acaba nasıl olur diye ama yapıyorum tshirtu anında gidiyor, o kadar çok sattım ki bu tshirtlerden.

Ö: Sizin aslında tasarımları oluştururken sanatla olan bağlantısı ve ruhunuza nasıl işlediği yansıyor. Bir de kişiye özel tasarımlar var,bunlar nasıl oluyor?

C: Evet, özel sipariş verenler oluyor. Hediye olarak ya da kendilerine özel olarak yaptırıyorlar. Kız arkadaşlarına bir sürü hediye yaptıran oluyor. Bana fotoğraf yolluyorlar, istediklerini iletiyorlar. Ama zaten fotoğrafla birebir yapmıyorum. Kendi tarzımda yapıyorum, tabi bunu yapmadan önce de bilgi veriyorum.

C: Burcunuz nedir? ( Burada bizi bir sürpriz beklediğini anlıyoruz:) )

Bu tshirtlerde burç simgeleri bulunuyor, onları stilize ettim. Bir de kadın figürleri var arkasında. Bunlar dökümlü duran tshirtler.

Ö: İşin içine burç girince galiba ilgi çekici oluyor değil mi? Hiç ilgilenmiyorum diyen birini bile Astroloji sayfasına denk geldiğinde kendi burcunu okurken bulabiliyoruz.

C: Ben sergilerimi temalı açıyorum, mesela bir sergim fal üzerineydi. Hikayesi bir kız sevgilisini kaybediyordu ve fal ile onu bulmaya çalışıyordu. Bir çok farklı fal çeşidi varmış. Bu sergi o kadar çok kişinin ilgisini çekti ki, fal olunca gerçekten de etkili oluyormuş dedim.

Bir yaz Amerika'da bir kampa katıldım, her hafta farklı kurslar oluyor, ders seçiyorsun. Bende bir hafta tarot kursunu seçtim. Orada biraz öğrenme fırsatım oldu.

Ö: Peki tüm tasarımlarınıza nereden ulaşabiliyoruz?

C: Burada showroomumda, Galata'da Nicole'de,

netlence.com

'da, Atölye 26'nın kendi web sitesinde satılıyor. Alaçatı'da bir butikle görüştüm bugün orada da satılıyo olacak. Zaten tek tek boyadığım için çok farklı yerde de olması mümkün değil.

Ö: Peki ya çok sipariş gelirse ne yapacaksınız?işi büyütmeyi düşünüyor musunuz?

C: Hepsini kendim yapacağım, yani yanıma birini alayım da o boyasın gibi bir şey istemiyorum. Öyle bir düşüncem yok. Belki bazı şeyleri limited edition olacak serigrafi yöntemiyle bastırabilirim. 50 adet boyayabilirim ama diyelim daha fazla istendi o şekilde yapabilirim. Ama seri üretime geçmeyeceğim. Serigrafi yapılsa bile numaralandırırım 3/50 gibi.

Ö: Peki modaya dönecek olursak, çok seviyorum dediğiniz marka, tasarımcılar var mı?

C: Fransa'da CoteLac, Celine B diye bir marka, bir de Shanghai Tang diye bir marka. Bir de MaxMara var.

Ö: İyi yaşam için önerileriniz ne olur?

C: Hobilerinin olması en önemli şey. İnsanı gerçekten hayata bağlayan bir şey bu. Sevdikleri hobi olduğu zaman insanlar daha mutlu oluyor. Bir de basit şeylerden zevk alınca hayat güzel geçiyor.

Ö: Bize vakit ayırdığınız için teşekkür ederiz.

Ceylan İnsel ayrıca geçtiğimiz Temmuz ayında tshirtleriyle Who's Next'te yer aldı:)

Like

LIFE BEGINS AT THE END OF YOUR COMFORT ZONE

Uzun süredir aklımda olan ama adım atmaya cesaret edemediğim, çekindiğim, sonuçlarının ne olduğunu bilmediğim süreci bugün başlattım ve 5 senedir çalıştığım Bankamdan istifa ettim.Geriye kalanlar...

14 Eylül 2009'da başladığım bu yolculuğu 24 Eylül 2014 itibariyle sonlandırıyorum.

Beni buna iten şeyler nelerdi? Nasıl karar verdim? Aslında bunları paylaşmak için yazmak istedim...

Beni tanıyanlar aslında şunu çok iyi biliyor. Bu hayatı yaşarken benim için en önemli şey "MUTLU OLMAK". Mutlu olmak konusunda takıntılı bile olduğum söylenebilir. Hatta yeri geldiğinde bunun için bencilleştiğim de oluyor. Ama düşüncem basit:

"Bu hayatı bir kere yaşayacağım, neden mutlu yaşamayayım ki?"

Peki konfor alanımı nasıl terk ettim?

Öncelikle başlığımı oluşturan şu söz beni hep çok etkilemiştir ve her sabah uyandığımda bunun düşünürüm.

"Life begins at the end of your comfort zone!"

Ve aslında mutluluğun konfor alanımız dışında olduğuna yürekten inananlardanım. Risk almadan gerçekten istediğimize ulaşmak ve başarılı olmak bence mümkün değil.

Karar vermek için kendinize birkaç soru sormak da yetiyor:

- Sabah uyandığımda yüzümde bir gülümseme var mı?

- İşyerime giderken isteyerek, koşarak mı gidiyorum?

- Yaptığım işlerin bana veya şirketime katma değer sağladığına inanıyor muyum?

- Olmayı hak ettiğim yerde miyim?

İşte bu soruların tamamının cevabının "HAYIR" olduğunu fark ettiğim an, artık yola çıkma vakti olduğunu anladım. Üstelik hayatımda yapmaktan, üzerinde çalışmaktan en çok zevk aldığım şey olan "MODA" gibi bir alan varken artık "FİNANS"ta kalmam çok da rasyonel bir şey değildi.

İş hayatıma başladığım yerin Türkiye İş Bankası olması bana çok şey kattı. Hayatımda daima yer alacak canlarım, dostlarım var buranın bana sağladığı. Bunun ötesinde bana kattıkları, deneyimler ve mutluluk da 5 senelik çalışma hayatımı güzelleştiren şeyler oldu. Ama artık yol alma vakti ve ben "BÜYÜDÜM". İyi ki de burada büyüdüm...Kurumsallığın ne demek olduğunu, iş hayatının yaşanabilecek her zorluğunu bizzat deneyimledim.

Ve bugün...Yani tam 5 sene 10 gün sonra bugün... 24 Eylül 2014'te yeni hayatıma doğru büyük bir adım atıyorum. Beni çok daha büyük zorlukların beklediği, daha çetin bir iş ortamına doğru yol alıyorum ama biliyorum ki sorularımın hepsinin yanıtı "EVET" olacak. Çevremde birçok kişi çok zor bir adım attığımı, pişman olabileceğimi söyledi. Ama ben biliyorum ki "Pişman olmayacağım!" Hep bahaneler üreterek hayatından memnun olmayıp onu da değiştirmek için dahi adım atmaya cesareti olmayanlardan değilim, olmayacağım! Ayağımdaki zincirlerden kurtulup beni mutlu eden neyse onun peşinden gideceğim. Daha önce de buna benzer bir konuyla ilgili

şu yazıyı

yazmıştım, ona da bir göz atın isterim.

Dışarıda aslında öcüler yok! Olsa da bununla savaşacak gücüm var. Çalışma azmimle hak ettiğim zamanlarda yükselebilecek şekilde ilerlemek hedefim var. Bu hedef için de bugünden itibaren elimden gelenin fazlasını yapacağımı biliyorum.

Arkada bıraktıklarımı düşündükçe gözlerim dolsa da, atacağım adımın geleceğim için daha önemli olduğunu biliyorum.

Ben bugünün bu kadar zor olacağını tahmin bile etmemiştim. Ağlamaktan içim çıktı...Yapmak istediğim işi yapacağım için gülerek ayrılırım zannediyordum ama resmen içimden bir parça koptu sanki bugün...Bir yandan insanların hayatlarında ne kadar güzel izler bırakmışım ki böylesine sancılı oluyor ayrılık süreci diye sevinirken diğer yandan da önüne geçilemez bir ağlama seansı eşlik etti bana.

Beni geliştirdiğin, büyüttüğün için teşekkür ederim Türkiye İş Bankası, BANKAM... Bana öylesine sevgi dolu, paha biçilemez, özel ve her şeyden değerli insanlar kattın ki...Tüm ağlamam bundan...

Artık evi terk etme, ayaklarımın üstünde durma ve hedeflerimin peşinde koşma vakti...

Bu süreçte yanımda, bana destek olan ailem ve değerlim, can arkadaşlarım ve yanımda olanlar iyi ki varsınız...Sizlere sahip olduğum için çok şanslıyım...

PS: Ekim ayı itibariyle "Mağaza Müdürü" olarak artık modanın içinde yer alabileceğim dünyaya geçiyorum. Bakalım zaman neler getirecek?

Hayallerinizin peşinden koşmaktan korkmayın yoksa onları hayal olarak kalmaya mahkum edersiniz.

Hayallerinizi gerçekleştirebilmeniz ya da en azından ufak da olsa bir adım atabilmeniz dileğiyle...

Özge,

Geriye kalan da bunlar oldu...

It was in my mind for a long time, but I could not dare to take a step before. I started the process today of which i do not know what the results will be and I resigned from my bank that I've worked for 5 years.

I started this journey on September 14, 2009 and I am ending it on September 24, 2014.

What were the things that drove me to it? How did I decide? Actually I wanted to write to share them ...

Those who know me know very well that fact. The most important thing for me to live this life "To be happy". It can be said as I am obsessed with being happy. Sometimes I even get selfish for it. But my idea is simple:

"I will live this life once, why shouldn't I live happily?"

So how did I left my comfort zone?

First of all, this sentence which make up my headline of this post was always fascinated me and I think that every morning when I wake up.

"Life starts at the end of your comfort zone!"

The fact that happiness is outside our comfort zone and I am from the ones who believe that with whole my heart. I believe that it is not possible to be successful without taking any risks.

Also asking yourself a few questions to decide is enough:

- Do I have a smile in my face when I wake up in the morning?

- Do I want to go to my job and run for it?

- Do I believe that my work add value to myself and to my company?

- Do I deserve to be where I am?

It was the moment I realized that it is the time of departure when my answers to all of these questions were "NO". Moreover, it was not rational to stay in "FINANCE" when there is an area that I love and enjoy to working on as "FASHION".

The place where I started my career which is "Turkiye Is Bankasi" have brought a lot to me. It provided me my dears, pals that i will keep my whole life. Furthermore, the 5-year work experience brought me happiness, experience.

But now it's time to get to my own way and I "GREW UP". Luckily grew up here ... I have experienced every single difficulties and I learned that what institutionalization is.

And today ... I mean, exactly 5 years 10 days after,today... September 24, 2014 I'm taking a big step toward a new life. I am leaving for a much bigger challenge and than a tough business environment, but I know the answer to all my questions will be "YES". Many people around me said that I am taking a really hard step and might regret it. But I know that "I will not regret it!"I am not and will not be from the ones who is not happy with their life and doesn't have the courage to take a step with producing excuses. I will get rid of the chains on my feet and chase the things I love to make myself happy anyway. Previously I published

a post

about a similar subject, I would like you to take a look at it. 

In fact there are no boogie men outside. Even though there will be boogie men I have the strength to fight it. I have a goal to be successful with determined work. And I know from today I will try more than my best to reach my goal.

Even though I feel like that I am going to cry, I know taking this step is so important for my future.

So I did not even imagine it would be so difficult today. I cried out loud... I thought that I would leave with lots of laugh but officially a part of me has gone ... On one hand it was amazing to see how nice traces I left in people's lives on the other hand inevitable crying session accompanied me.

Thank you for developing and growing me up Turkiye Is Bankasi, my bank...You added so many loving, priceless, special and precious people to me...That's why I cried out loud...

Now I'm leaving home, it's time to stand on my feet and pursue my goals ...

In this process, my family and precious, dear friends who support me, I am so lucky to have you and thank you so much for being there for me.

PS: At the beginning of october, I am getting involved in the fashion world as a "Store Manager" And let's see what the time will bring.

Do not afraid of pursuing your dreams or you'll have to leave them as a dream!

I wish you to make your dreams come true or at least to be able to take a step for it.

Özge

LAWAVANILLA WEDDING & EVENT

Oldum olası etkinlik düzenlemeye organizasyon yapmaya bayıldığımı beni tanıyan herkes bilir. Herhangi bir organizasyon mu yapılacak, hemen "Özgeeeee" denir. 

Organizasyon işini bir üst aşamaya taşıdığımız bir etkinliğin detaylarını aktarayım istedim sizlere de. En yakın arkadaşlarımdan biri olan Gökçe'yi evlendirdik(bir kale daha düştü:p) ve organizasyonunu da en yakın arkadaşlarımdan bir diğeri olan Sevgi'yle yaptık:) 

Everyone who knows me knows that I love making arrangements to organize the events. When an organization needs to be arranged everyone just shout out my name.

I wanted to tell you the details of an organization that we decided to move it to a higher level. One of my closest friend Gökçe got married (another castle down:p) and we made the organization with another one of my closest friend, Sevgi:)

Organizasyon Lawavanilla Wedding&Event tarafından yapıldı. Peki kimdir Lawavanilla'nın arkasındaki insan? 

Wedding & Event Lawavanilla was made by the organization. So who is the woman behind Lawavanilla?

Sevgi, görüp görebileceğiniz en zevkli, en organize insanlardan biridir. Etkinlik dendiğinde harika yaratıcı fikirleri ve müthiş bir görsel oluşturma kabiliyeti vardır. Uzun süredir hep konuştuğumuz ancak bir türlü denemeye cesaret edemediğimiz girişimciliğe, konfor alanını terk ederek ve bir ogranizasyon firması kurarak adım attı. Tahmin edersiniz ki buna en çok sevinen ben oldum:) 

Sevgi is one of the most tasteful and organized person ever. She has the ability to create amazing visual and great creative ideas when it comes to events. She decided to take a step and leave her comfort zone for entrepreneurship that we were talking but not daring for a long time. As you can imagine I was the most excited about it:)

Artık profesyonel etkinlikler yapabilecektik. Bende şirketin gönüllü çalışanı gibi ilk etkinliğimiz olan düğünün her aşamasında yer almayı ihmal etmedim tabi:) 

Professional activities were in front of us. I didn't neglect to take part in every stage of the wedding as a volunteer worker of the company:)

Tabi diğer yandan size tavsiyem, sakın en yakın arkadaşlarınızdan birinin düğününü organize etmeyin. Niye mi? Çünkü herşey eksiksiz olsun diye çalışırken geceye hazırlanmaya ve fotoğraf çekimine yetişmeye vaktiniz olmuyor. Bu nedenle de hiçbir fotoğrafta yer almıyorsunuz:( Durum ancak şöyle oluyor Before-After şeklinde...

On the other hand, my advice to you is not organizing your one of the closest friends wedding. Because while you are working for everything to be completed, you do not have time to get dressed and ready for photo shoot. Therefore, you do not take part in any photo! This is how it happens as Before-After ...

Gelelim şimdi ilk organizasyonumuzun detaylarına...

Bir kır düğünüydü Gökçe'min düğünü. Doğanın, yeşilin güzelliği ile düğün için hazırladığımız detaylar bir araya gelince gerçekten de müthiş bir düğün organizasyonu çıktı ortaya. Gün sonunda gelin ile damatın yüzleri de halen güldüğüne göre her şey olması gerektiği gibiydi demek ki. Sizi düğünden karelerle baş başa bırakıyorum bakalım beğenecek misiniz?

Let's get into the details of our organization now...

It was a countryside wedding. When details that we prepared for wedding come together with nature and the beauty of green, it became an amazing view.  At the end of the day bride and the groom  still had the smile on their faces which shows us that we did it well and everything seemed as it should be. And now here are the photos of the organization,  I hope you like it:)

 Benzer nikah şekerlerinden size de fenalık gelmedi mi? Özel şeker masamız:)

Didn't you get bored from look a like candies? Here is our special candy table:)

Davetiyeler ve menü kartları da 3-dot tarafından tasarlandı. Aklınıza gelen davetiyeleri gerçeğe dönüştürmek için 3-dot'tan iyisi yok:) Üstelik müthiş düğün fotoğraflarınızı da onlara çektirebilirsiniz. Tüm detayları sitesinde yer alıyor. (http://www.3-dot.org)

Invitation and menu cards are prepared by 3-dot. There is no one better than 3-dot, to fulfill your idea of invitation card comes to your mind to reality. You can also work with them for amazing wedding photos. All details are in their web site. Just check it out. (http://www.3-dot.org)

And there are a lot of events waiting for us to organize them as the way of Event owners want them to be:) 

For details you can just check her social media accounts by clicking the links below. 

Facebook

Twitter

Instagram

And her web site will be online soon:)(www.lawavanilla.com) 

Photos by: 

3-dot

Zeki Batuhan Tuna

Ozan Akbaş

HISTORY OF A BIRTHDAY PARTY! OLD NO: 28

Yeni yaşımdan neredeyse 1 ay almışken, partimle ilgili post.u da daha fazla geciktirmeyeyim dedim:) Doğumgünüm bu sene salı gününe denk geldiği için o hafta cumartesi günü kutlamaya karar verdim ve yine tahmin edebileceğiniz gibi içimdeki organizatör dur durak bilmeden çalışıyordu. Zaten neredeyse 1 ay önceden sipariş verdiğim ürünlerim gelmeye başlamış, masamdaki detaylar yerlerini almaya başlamıştı. Masa süslemelerinden, yiyeceklerin ve içeceklerin hazırlanmasına kadar her şeyi kendim yapmak istedim. Tabi bu noktada organizasyonda "Lawa Vanilla"nın parmağının olmaması mümkün mü:) Birlikte etkinliğimizi daha da güzel hale getirdik. Fazla söze gerek yok aslında, hazırlarken yorulduk ama sonrasında çok eğlendik. Bolca yedik, içtik. Sürpriz lokasyon eğlencesiyle kendimizden geçtik. Sonraki gün en yakın arkadaşımız Alka Seltzer olsa da buna değdi:)

A month is almost past in my new age, so i decided not to postpone my post about my birthday party:) This year my birthday was on Tuesdays so I decided to celebrate in on Saturday. Again as you can imagine my inner organizer was working tirelessly. My products that I've ordered about a month ago started to take their places on my table. From table decorations to the preparation of food and beverages I wanted to do everything by myself. Of course, at this point in the organization is it possible not to have "Lawa Vanilla" with me:) Together we have made our party even more beautiful. No need to say more, in fact, we're tired after preparing but had so much fun. We ate and drink. Entertain ourselves with surprise location. The next day, our best friend was Alka Seltzer but worth it though :)

Stay tuned,

Ö.