Bir zamanlar bende Romantiktim =)

     Dün bütün akşamı, hastalığımın ilk aşamasında olan biri olarak yatağımda sarınıp sarmalanmış, ter atmak için hazır bir halde bütün gece uyuyarak geçirdim.  Böylece sevgililer günü akşamını hızlıca atlatmış olduk=) 
Aslında ben öyle çok da sevgililer günü kutlamayı seven insanlardan değilim(bunun kesinlikle bugünü şu an kutlayabileceğim birisi olmayışıyla alakası yok!Cidden=p ) Çünkü o kadar yapmacık ve zorlama geliyor ki Sevgililer Günü, yani resmen artık insanlar görev olsun diye çiçek alıyormuş, meyve sepeti gönderiyormuş gibi geliyor. Aslında sevgilisi olan için zaten her gün sevgililer günü değil mi? Öyle olmamalı mı?

Bunları düşünürken durup şu soruyu sordum kendime: “Ne zaman bu kadar ruhsuzlaştım?” 
Etrafıma bakıp o güvenilir ve sevgilisine aşık gözüken sevgililerin aslında ne kadar da sevgiden uzak olduklarını, tek gecelik ilişkiler uğruna sevgililerini aldattıklarını görünce mi yoksa aşık olduktan sonra kırılan kalbin bir daha asla eskisi gibi olamadığını gördüğümde mi?

Bir zamanlar bende romantiktim… Hem de öyle böyle değil, sevdiğim canımdı benim, herşeyimdi. Onunla geçirdiğim vakit herşeye bedel, onun gülümsemesi için yapılacak en ufak şey bile o kadar önemliydi.  Peki noldu da bu hale geldi her şey?

Eeee malum kalp kırıldı bi kere, tamir etmeye çalışsanda eski tadı vermez oldu, sonrasında da hep korktu, kaçtı aynı şeyleri yaşamaktan. Yeri geldi aslında belki bu hayatta ona en değer vereni bile kırdı geçti sırf yine kırılmaktan korktuğu için… Tabi bunların sonucunda noldu, artık ilişkilere tahammül edemez, huysuz, sevgilileri sevmeyen, aşka inanmayan, romantikliken uzak bir Özge çıktı ortaya =) Elbet bu zamanla geçer tabi, yaramaz kalbim yine gider sever birini  =)

O zaman şimdiden #gelecektekisevgilimenot  bana sevgililer gününde değil de böyle hiç beklemediğim zamanlarda şu kurabiyelerden, pastalardan yolla tatlım, o zaman seni daha da çok severim sööööz=) 










Peki bu müthiş pastalara nereden ulaşabilirsiniz? İstanbul’da da birçok butik pastane bulabilirsiniz bu ve bunun gibi pastalar yapan ama benim favorim Ankara’daki Turta. Turta, Ankara’da Ümitköy’de minik ama sıcacık yeriyle sizi sarıp sarmalayan bir mekan. Pastalarından söz etmeme bile gerek yok o kadar lezzetli ki, hangi birini yesem diye karar vermekte zorlanıyorsunuz. Yakın zamanda Turta Ümitköy’de “Kurabiye süsleme” ve “ Şeker hamuru ile pasta süsleme” kursları da yapılmaya başlanmış. Ankara’da ilgilenenlere duyurulur. Hala orada yaşıyor olsam ben mutlaka bu kursu alıyor olurdum=)   Turta'da yapılan muhteşem pastalara bakmak isterseniz hem kendi internet sitesini hem de facebook sayfasını ziyaret etmenizi tavsiye ederim. 
       İşte bir Sevgililer Günü daha böyle geçti... Bir sevgilim olmasa da hayatımda sevgileriyle yaşadığım, benim için herşeyden değerli ailem ve can dostlarım, arkadaşlarım iyi ki varlar! Tabi 2013’ün 14 Şubat’ı sevgi dolu sevgiliyle geçerse de hiç fena olmaz hani=)
“Sevgi”yle kalın,




















Ö.